هیدرازین یک نوع ترکیب شیمیایی است که در سوخت موشک و فراورده های تنباکو بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد . فرمول این ترکیب N2H4 است . این ترکیب شیمیایی در چند مرحله ( حلقه ) به وجود می آید . نخست استون و آمونیاک با هم واکنش میدهند تا ایمین به دست آید که با اکسید کردن آن به کمک هیدروژن پراکسید، اگزادیرین به دست می‌آید.این حلقه? سه هموند(عضو)ی که دارای کربن، اکسیژن وازت می‌باشداز راه آمونیوکافت که دواتم ازت را به هم پیوند می‌دهد به هیدرازون دگرگون تبدیل می‌شود.این هیدرازون با چند برابر استون واکنش داده وآذین به دست می‌آید که با هیدرولیزکردن آن می‌توان هیدرازین به دست آورد. در این گام استون دوباره آزاد می‌شود. روش بالا که به چرخه Atofina-PCUK معروف است توسط تئودور کرتیوس (Theodor Curtius) در سال 1889 مطرح و هیدرازین تولید شد . در ضمن این ترکیب در بسیاری از واکنش‌های ساخت ماده‌های آلی و به ویژه در ساخت بسیاری از داروها و رنگ کردن بافت‌های پارچه‌ای وعکسبرداری کاربرد دارد. هیدرازین درجنگ جهانی دوم درموشک‌هایی با نام بی-استاف به کار رفت. در آن موشک هیدرات هیدرازین همراه با متانول به کار رفته بود. آنتالپی های هیدرازین : ΔfHگاز 95?35 kJ/mol
ΔfHمایع 50?63 kJ/mol
ΔfHجامد 37?63kJ/mol ویژگی های فیزیکی هیدرازین : چگالی :1?01 g/mL
حلالیت در آب :حل شدنی در حل کننده‌های قطبی آلی دمای ذوب : 247 کلوین
دمای جوش : 387 کلوین
گرانروی : 32? در دمای اتاق ( 25 درجه سلسیوس ) نماد : مایع و بی رنگ جرم مولی 32 گرم بر مول توجه : هیدرازین بسیار زهرآگین است و هیدرازین بی آب بسیار ناپایدار می‌باشد. منبع : وبلاگ هوافضا ( air-space.persianblog.ir )
|
فضاپیمایی در مریخ در حال آمده شدن برای خوش امد گویی به فوئنیکس می باشد . در این عملیات 3 فضا پیمایی که در دور سیاره مریخ هستند در حال جایگزینی مدار های خود هستند و به مدار های جدید خود می روند تا در زمان صحیح جای دقیق خود را پیدا کنند تا طبق برنامه NASA فرود بیایند . این اتفاق در 25 ماه "می" خواهد افتاد . 
شاتل فضایی امریکا که اولین بار در سال 1981 پرتاب شد. نخستین سفینه قابل استفاده مجدد جهان بود. سه بخش اصلی آن مدارپیما، موشکهای تقویت کننده، و مخزن بیرونی سوخت (تنها مخزن سوخت آن که بعد از هر مأموریت قابل استفاده نیست) می باشد. کاشی‌های ویژه مقاوم در برابر گرما مانع از سوختن مدارپیما به هنگام بازگشت به جو زمین می‌شوند. بازوی قابل کنترل از راه دور تعبیه شده در مخزن محموله مدارپیما، می‌تواند ماهواره‌ها را در فضا قرار دهد؛ و همچون سکویی ثابت برای کار فضانوردان عمل کند.
.
کمتر از یک ماه است که ایران از پایگاه داخلی کاوشگر سفیر را به فضا فرستاده است . شایان ذکر است که ایران قبلا کاوشگر مصباح را طراحی کرده بود و تفاوت آن با این است که کاوشگر مصباح از پایگاهی در روسیه پرتاب شده بود . ایران اکنون دارای 3 موقیت فوق العاده العاده فضایی است . 
پروژه مصباح از سال 1376 شروع شده و قرار بود در سال 2005 با موشک روسی «کاسموس Kosmos-3M» از ایستگاه فضایی «پلستسک Plesetsk» در مداری در 1000 کیلومتری زمین قرار گیرد. این ماهواره با موشک شهاب 4 از ایران پرتاب می شود. . برای اطلاعات بیشتر می توانید به تقویم پرتاب های فضایی ناسا نگاهی بیاندازید که موشک شهاب 4 و محل پرتاب را ایران معرفی کرده است.
کاسینی _ هویگنس یک همکاری مشترک بین سازمانهای فضایی ناسا/ اسا/ ای.اس.آی با هدف مطالعهً زحل و قمرهایش است. این فضا پیما از دو بخش اصلی تشکیل شده : مدارگرد ناسا با نام کاسینی ( به یاد فضانورد ایتالیایی_ فرانسوی جوآنی دومنیکو کاسینی) و کاوشگر اسا با نام هویگنس( به یاد فضانورد هلندی کریستین هویگنس). کاسینی در یازدهم تیر سال 1383 پس از سفری هفت ساله در مدار زحل قرار گرفت . پنجم دی ماه 1383 کاوشگر هویگنس تقریبآ در زمان UTC 02:00 از مدارگرد جدا شد و با نیرویی که توسط جتهای پیشرانش تإمین میشد به سمت تیتان عزیمت کرد.این کاوشگر بیست و پنجم دی ماه 1383 به قمر تیتان رسید و اطلاعاتی درباره جو وسطح سیاره به کاسینی ارسال نمود. این اولین فضاپیمایی است که در مدار زحل قرار گرفته و چهارمین فضاپیمایی که زحل را ملاقات کرده است. 
9570.jpg)
